W połowie lat 30. do jednej ze wsi północnej Albanii przyjeżdża dwóch irlandzkich badaczy kultury starożytnej: Max Roth i Willy Norton. W toku badań nad twórczością Homera chcą dowieść, czy jest możliwe aby niewidomy śpiewak był twórcą wielkich poematów. Badacze są przekonani, że Albania należy do tych nielicznych miejsc, gdzie pieśń przekazywana z pokolenia na pokolenie przez guślarzy przetrwała od starożytności. Przybysze zatrzymują się w oberży "Bawola Kość", gdzie są pod ścisłą ochroną Dul Uchobylskiego (Dulle Baxhaj), śledzącego obcych na polecenie podprefekta miejscowej policji. Władze podejrzewają przybyszy o szpiegostwo. Tylko Daisy, żona podprefekta, marząca o światowym życiu pragnie ugościć Irlandczyków najlepiej jak potrafi. Wyprawa kończy się splądrowaniem ich pokojów w gospodzie i zniszczeniem taśm, na których nagrywano wypowiedzi miejscowej ludności. Powieść zawiera szereg aluzji do ekspedycji Milmana Parry'ego i Alberta Lorda, którzy prowadzili badania nad tradycją oralną Bośni.  

źródło opisu: wikipedia