Aleksander März, długoletni pacjent szpitala psychiatrycznego w Lohbergu, od siedemnastu lat zamknął się w sobie i zamilkł. Żyje w zapomnieniu, przestano się nim interesować. Nowo przybyły lekarz dr Kofler stara się wykryć, co stało się przyczyną choroby Märza, co spowodowało jego całkowite odizolowanie się od wszystkich. Z historii choroby, z zapisków pacjenta, z jego wierszy, z rozmów z nim i z obserwacji lekarzy i pielęgniarzy wyłania się postać człowieka, który schronił się w świat urojeń, ponieważ nie mógł poradzić sobie z życiem w środowisku ludzi tzw. normalnych.

Książka jest oskarżeniem współczesnych społeczeństw konsumpcyjnych, które doprowadzają do powstania chorób psychicznych, a nie potrafią im przeciwdziałać ani uporać się z ich leczeniem.