Opowieść o walce słowiańskiego plemienia Ranów z Germanami.
Arkona, to przylądek w Niemczech, na wyspie Rugia, skalisty, stromo opadający ku Morzu Bałtyckiemu. Średniowieczny gród słowiańskich Rugian. Znany z opisów z XII w. dotyczących zwłaszcza świątyni Świętowita, która u schyłku XI i XII w., po upadku Radogoszczy i Związku Wieleckiego, uczyniła z Arkony główny ośrodek religijny i polityczny Rugian.
Zniszczona w 1168 r. przez króla duńskiego Waldemara I Wielkiego. Świątynia - wg przekazów drewniana, zdobiona rzeźbami, malowidłami, z czterogłowym posągiem Świętowita, wsparta na 4 słupach - nie zachowała się. Gród broniony był od strony lądu podwójnym wałem - wewnętrznym, starszym (z IX w.), który w znacznej części osunął się do Morza Bałtyckiego, podobnie jak świątynia, i zewnętrznym, młodszym (X w.), rozbudowanym w XI-XII w. Wykopaliska, np. wagi brązowe, przedmioty pochodzące z Irlandii, Skandynawii, Europy Wschodniej, poświadczają także handlową funkcję Arkony.  

źródło opisu: Wydawnictwo Lubelskie, 1969
źródło okładki: zdjęcie autorskie