Als op 14 april 1204 de pelgrims Constantinopel binnenvallen en plunderen, redt de vijfenzestigjarige Baudolino de historicus Nicetas Choniates uit de bloeddorstige handen van de veroveraars. Tijdens hun vlucht uit de brandende stad doet Baudolino Nicetas verslag van zijn ongelooflijke avonturen.

Baudolino is een boerenzoon uit Noord-Italië. Als dertienjarige ontmoet hij bij toeval keizer Frederik Barbarossa, die onder de indruk is van de gewiekstheid van de jongen.

Eenmaal aan het hof wordt hij de vertrouweling van de vorst. Barbarossa leunt zwaar op zijn oordeel, en Baudolino gaat er ten overstaan van Nicatas dan ook prat op dat hij grote invloed heeft gehad op het politieke handelen van de keizer.

In Nicetas' Verovering van Constantinopel, een ooggetuigenverslag van de plundering van de trotse Byzantijnse stad, wordt weliswaar met geen woord over Baudolino gerept, maar zonder deze schelm zou de geschiedenis er anders hebben uitgezien. Of toch niet?