Książka Andrzeja Samsona, nie pozostawia czytelnika obojętnym, robi wrażenie, wywołuje "poruszenie emocjonalne". Jest to jej dużym walorem, dzięki któremu odegrać może pożyteczną rolę w inicjowaniu zmian mentalnych i postaw zawodowych nauczycieli. Nawet krytyczny odbiór książki może bowiem przyczynić się do sprowokowania refleksji czytelników, skłonić ich do zastanowienia się nad faktycznym stanem polskiej szkoły, skonfrontowania własnego jej obrazu i własnej roli w działalności edukacyjnej z tym zbudowanym przez autora, zmobilizować do zweryfikowania metod swojej pracy i swojego zrozumienia własnych powinności wobec ucznia itp. Czyta się książkę z przyjemnością, mimo przykrych prawd, których jest nośnikiem. Sprzyja temu atrakcyjny język, humor, którym jest przesycona. Moim zdaniem, nie należy przyjmować treści książki zbyt dosłownie, a raczej potraktować jajko kapitalną, wiele mówiącą satyrę na polską szkołę i wyprowadzić na jej podstawie odpowiednie wnioski do własnej pracy po to, aby nie okazało się kiedyś, iż obraz w niej pokazany dotyczy także nas samych. -z recenzji dr Małgorzaty Feiner  

źródło opisu: MCDN 2001
źródło okładki: MCDN 2001