Latem 1985 Styron zaczął cierpieć na uporczywą bezsenność oraz popadać w coraz większą apatię - były to pierwsze oznaki głębokiej depresji, która całkowicie zburzyła jego dotychczasowe życie, doprowadzając na skraj samobójstwa.
W "Ciemności widomej" opisuje schodzenie na samo dno rozpaczy. To do głębi poruszająca książka. Jej siła oddziaływania otworzyła ludziom oczy na chorobę traktowaną dotychczas jako wstydliwa przypadłość, o której nie należy głośno mówić.
Dzięki zdumiewająco szczerej i otwartej oraz wybitnej literacko relacji możemy zrozumieć ból i cierpienie człowieka, którego umysł jest tak udręczony, że jedyne, czego on pragnie, to śmierć. Opowieść porusza nas do głębi, nie tchnie beznadzieją. Czujemy się podniesieni na duchu dzięki przeżyciu czegoś w rodzaju katharsis.