Niewielu mamy w Polsce znawców światowego teatru lalek. Autor tej książki, Henryk Jurkowski, jest jednym z nich. Sięgając w mrok dziejów, aż do antycznych mimów, śledzi genezę kunsztu lalkarskiego, a dalej - związki teatru lalek z dramatycznymi i widowiskowymi formami "żywej" sceny: z misterium średniowiecznym i renesansowym, komedią dell'arte, operą, widowiskiem romantycznym. (Należne miejsce znalazł tu również wkład polski: żłobek i szopka.) Te poszukiwania stają się wprost pasjonujące, kiedy formy i postacie lalkowe z jednego krańca Europy, np. z Hiszpanii czy Anglii, odnajdują się nagle w zmienionej postaci na drugim krańcu, np. w Rosji czy Turcji, wszystkie razem wywodząc się w ostatecznej instancji z prastarych typów mimów starożytnych. Osobną uwagę poświęca autor arcydziełom dramaturgii światowej, które szeroko rozgościły się w repertuarze lalkowym - Faustowi i Don Juanowi. Ponad 120 ilustracji, częściowo barwnych, dokumentuje tezy książki, umieszczającej teatr lalek między sztuką warstw a twórczością w najlepszym tego słowa znaczeniu ludową.  

źródło opisu: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970
źródło okładki: zdjęcie autorskie