"Dziennik szalonego starca" (1962) jest ostatnią powieścią Tanizakiego, opartą w znacznej części na motywach autobiograficznych. Znajomość psychiki ludzkiej, gorzkie doświadczenia starości, cierpka mądrość stanowią o doskonałości tej książki. Tanizaki prezentuje tu migawkowo Japonię współczesną, widzianą oczyma człowieka wychowanego w starej tradycji.

Powieść "Niektórzy wolą pokrzywy" (1929) ukazuje okres przełomu w kulturze i obyczajowości Japonii XX-wiecznej. Komplikacje życiowe i uczuciowe bohaterów spowodowane są w głównej mierze konfliktem pomiędzy tradycyjnym wychowaniem, urzekającym wpływem dawnej kultury, a nowymi tendencjami w życiu społecznym i obyczajowym.