Drugi tom dziennika jednej z najwybitniejszych poetek polskich jest pod każdym względem kontynuacją tomu pierwszego. Julia Hartwig posługuje się formą dziennika, czasem mieszcząc się w granicach gatunku, kiedy indziej znacząco je przekraczając. Publicystyka, lektury, muzyka i malarstwo, aktualne zapiski i refleksje przeplatają się ze wspomnieniami oraz sylwetkami przyjaciół i bliskich.
W książce odnajdziemy m.in. wątek przyjaźni z Miłoszem, Wajdą i Lutosławskim, słowo o Izaaku Celnikierze i Wisławie Szymborskiej. Poetka wspomina też swoje rozmowy z Leszkiem Kołakowskim oraz podróże do Francji, Włoch, Niemiec, Stanów Zjednoczonych i Holandii.