Książka jest rezultatem osobistej potrzeby Autora zmierzenia się z tą rozległą i budzącą namiętności problematyką dziejów powszechnych. Pisał ją w okresie 1994-1999, ale dojrzewał do niej od dziesiątków lat jako świadek epoki pieców i szoah, jako student Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego zafascynowany dziejami i kulturą duchową Śródziemnomorza i Bliskiego Wschodu, jako świadek powojennych dramatów Polski i równie dramatycznych konfliktów i powikłań polsko-żydowskich. To kolejny głos w dialogu polsko-żydowskim.
Książka jest zarysem historii narodu żydowskiego i jego trudnych relacji z innymi nacjami w ciągu wieków życia w swoim dawnym i obecnym państwie oraz w czasach diaspory. Autor analizuje przyczyny pojawiania się antysemityzmu, pisze o dążeniach do zachowania tożsamości narodowej i kulturowej rozproszonych przez wieki na różnych kontynentach Żydów i ich wkładzie w cywilizacyjny dorobek ludzkości.  

źródło opisu: Wydawnictwo Iskry, 2010
źródło okładki: http://www.iskry.com.pl