Wspólnota z Taizé to jedna z najbardziej zdumiewających inicjatyw XX wieku. Jej pomysłodawcą i założycielem był młody Szwajcar, brat Roger, który w latach czterdziestych – w samym środku wojny – przybył do Francji, by zrealizować swoją ideę w niewielkiej burgundzkiej wiosce. Obecnie do zgromadzenia należą katolicy, protestanci i anglikanie trzydziestu narodowości. Charyzma brata Rogera, jego śmiałe pomysły i przyjazne kontakty sprawiły, że Wspólnota stała się mostem między podzielonymi wyznaniami. Od lat sześćdziesiątych Taizé jest ważnym miejscem spotkań młodzieży chrześcijańskiej z całego świata. Mijają pokolenia, a tam wciąż przewijają się te same obrazy – radosnych tłumów, nawołujących się na wzgórzu i zastygających w przejmującej ciszy, gdy dzwony wzywają na modlitwę. Jakie były koleje losów tej jedynej w swoim rodzaju Wspólnoty przez ostatnie siedem dziesięcioleci, jak przeżywała ona kolejne etapy rozwoju, obejmując coraz większe kręgi wiernych na wszystkich kontynentach? Książka rzetelnie relacjonuje jej dzieje, podaje wiele niepublikowanych dotąd informacji, nie stroniąc także od trudnych pytań.  

źródło opisu: Wydawnictwo Cyklady, 2009
źródło okładki: http://cyklady.com.pl/index.php?str=25&id=149