Już mamy sześć lat i Kiedy byliśmy bardzo młodzi - to zbiory wierszy, które autor Kubusia Puchatka napisał dla swojego synka Krzysia, a które mogą czytać wszystkie dzieci, zarówno te zupełnie małe, jak i trochę większe. Wiersze są różne: jedne to dłuższe bajki (np. Królewskie śniadanie), inne mają formę piosenek oraz obrazków z życia najmłodszych. W niektórych występują - Kubuś Puchatek i Krzyś.
W połowie schodów
Mam stopień,
Na który siadam.
Bo to miejsce
Najbardziej
Mi odpowiada,
Bo nie jest na górze
I nie jest na dole.
Właśnie dlatego
Ja
Ten stopień
Niż wszystkie inne stopnie
Wolę.

„Te wszystkie wiersze są tu wszystkie razem właśnie dlatego, że wszystkie są przyjaciółmi Krzysia. Gdybym któryś pominął, bo jest niezupełnie taki jak następny, byłoby to dla nich rozczarowanie. Nie wiem, czy kiedykolwiek spotkaliście Hoo, ale jest on jednym z tych szczególnych dzieci, które w poniedziałek wydają się czterolatkami, we wtorek ośmiolatkami, a w soboty mają może już dwadzieścia osiem lat, tylko nie wiadomo, czy jest to ten dzień, kiedy potrafią wymówić "r". Hoo miał sporo do czynienia z tymi wierszami. Właściwie można by prawie powiedzieć, że ta książeczka jest powstałym absolutnie bez niczyjej pomocy dziełem Krzysia, Hoo i pana Sheparda, który narysował obrazki. Ci trzej kilka razy mówili sobie "dziękuję" i teraz dziękują wam za to, że bierzecie ich do swojego domu. "Bardzo dziękujemy za zaproszenie. Wchodzimy.”

A. A. Milne  

źródło opisu: http://www.proszynski.pl/Kiedy_bylismy_bardzo_mlodzi-p-569-.html
źródło okładki: http://www.proszynski.pl/grafika/cache/w200/kiedyb...»