W dziejach muzyki zawsze zdumiewał mnie fakt, że niektórzy kompozytorzy umierają dla publiczności na przeciąg dwóch, trzech wieków, aby potem nagle zmartwychwstać - w wielkiej chwale - dla całego świata. Tak było z Monteverdim, zupełnie zapomnianym przez lat trzysta, i z Mahlerem we Francji... Antonio Vivaldi był pogrzebany przez z górą trzy stulecia, a muzykolodzy odmawiali mu wszelkich walorów... Moje spotkanie z "Montezumą" Vivaldiego było moim spotkaniem z pierwszą wielką operą o tematyce amerykańskiej. "Montezuma", co wielokrotnie podkreśla librecista Alvise Giusti, opiera się na kronice Antonia de Solisa. Przed paru laty oglądałem tę operę; skłoniło mnie to do napisania "Koncertu barokowego". Pierwszy rozdział rozgrywa się w Meksyku, drugi w Hawanie, trzeci w Madrycie, czwarty w Wenecji podczas próby generalnej "Montezumy". Akcja zaczyna się w roku 1709, kończy w roku 1955 w weneckim teatrze Sant' Angelo.

z wywiadu udzielonego przez Alejo Carpentiera meksykańskiemu pismu "Diorama"  

źródło opisu: okładka