Średniowieczny utwór o charakterze hagiograficznym, wykorzystywany jako przykład dawnego języka polskiego. Najstarsza zapisana wersja pochodzi z XV wieku. Zabytek polskiej wersji utworu przechowywany jest obecnie w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Postać głównego bohatera zyskała sławę w Europie Zachodniej, gdzie jego kult został przeszczepiony z Bizancjum. Wyrazem tej popularności jest istnienie wierszowanych wersji legendy w wielu językach, np. w starofrancuskim i włoskim.

Legenda mówi o ascecie, który całe życie poświęcił Bogu, żyjąc w bólu, smutku i niedoli.  

źródło opisu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Legenda_o_%C5%9Bwi%C4%99tym_Aleksym