Zwodnicze i niepokojące od samego początku doświadczenie nowoczesności oznacza pęknięcie, brak ciągłości. Między niezmienny świat natury i wieczny świat nadprzyrodzony wsunął się oto niestały świat nienaturalny, ulegający ciągłym, oszałamiającym transformacjom. Człowiek musi żyć w wielkich miastach, w sztucznym środowisku, wśród produktów przemysłowych, samotny w tłumie, rzucony w wymiar zmienny i nieuchwytny, pozbawiony tradycyjnych punktów odniesienia, zanurzony w szybki prąd postępu, który upaja a zarazem niepokoi. Społeczeństwo industrialne jako druga natura: oto los współczesnego człowieka. (Roberto Salvadori)  

źródło opisu: Zeszyty Literackie, 2004
źródło okładki: http://zeszytyliterackie.pl/