Bajki te, napisane prostym, czarującym stylem, jeszcze dziś uważane są za prawdziwe arcydzieła. Stworzył w nich La Fontaine żywy świat, którego postacie, mimo że są zwierzętami, dają wierny obraz ówczesnego społeczeństwa.

Przed oczyma czytelnika przesuwają się mieszczanie i wieśniacy, dworzanie i kler - tworząc obszerny fresk. Spod egoizmy i podłości ukazuje się jednak obraz człowieka z jego samotnością, pragnieniem wolności, marzeniami o szczęściu. Wszystko zaś spowite jest subtelną ironią, charakterystyczną dla postaci zwierzęcych z tradycyjnej bajki Ezopa: typowe figurki skupiające w sobie dziwactwa i przywary ludzkości, tworząc wyrafinowaną kompozycję artystyczną. Współcześni pojęci znaczenie i nowatorstwo tych baśni i bardzo je cenili.