To jedna z bardziej wzruszających historii: w stulecie urodzin i niespełna trzydziestolecie śmierci swej matki, Ireny Słomińskiej, jej syn Paweł upomina się o pamięć tej zapoznanej poetki. Pisała wiersze po rosyjsku, polsku, niemiecku, francusku, węgiersku i angielsku; wrzucała je niedbale do szuflady, by dzięki staraniom syna dziś, po wielu dziesiątkach lat, trafiły do swego czytelnika. Mówią o miłości – choć Irena prawie całe życie była sama; świadczą o wrażliwości uczuć – choć nad jej głową przewalały się burze rewolucji i wojny; są pełne wiary w życie – nawet jeśli niesie ono cierpienie. Irena Słomińska, choć nie znalazła – jeszcze! – miejsca w historii literatury, zaważyła nad losami całej swej wielopokoleniowej rodziny. Może wniesie też coś nowego i w Twoje, Czytelniku, życie?  

źródło opisu: Wydawnictwo Bis, 2005
źródło okładki: http://wydawnictwobis.com.pl/product.php?id=565