W obecnych czasach, kiedy człowiek postawił już stopę na Księżycu, Ziemia, Słońce, Księżyc i giwazdy pozostają nadal częścią składową naszego życia, jak były nią w okresie kształtowania się ludzkiej świadomości. Nikt już się dzisiaj nie zastanawia nad wschodem i zachodem Słońca, następstwem pór roku, nad zjawiskami, które stanowiły zagadkę jeszcze dla naszych przodków. Wiedza o otaczającej przyrodzie stale się poszerza, uzyskujemy coraz pełniejszy obraz niezwykłego świata gwiazd, i to nie tylko na podstawie obserwacji bliższych lub dalszych części Wszechświata, ale ostatnio także dzięki informacjom uzyskanym za pomocą przyrządów umieszczonych na pokładach statków kosmicznych i sond międzyplanetarnych.
Nasze Słońce, Układ Słoneczny i Ziemia nie są niczym wyjątkowym w niezmierzonej przestrzeni Wszechświata. Są jego częścią, tak jak pozostałe gwiazdy i ich układy. Wszystkie formy materii żywej i nieożywionej występujące we Wszechświecie podlegają tym samym prawom przyrody, których poznanie pozwala wytworzyć coraz pełniejszy obraz naszego świata.
Od czasu do czasu każdy z nas spogląda na niebo, na Księżyc, Słońce, gwiazdy. Co to za ciała, jak powstały i jakie będą ich dalsze losy? Te podstawowe pytania o naturę otaczającego nas świata, a zarazem prognozy naszego istnienia i dalszej przyszłości są przedmiotem książki dopiero co otwartej. Dowiemy się z niej, na ile współczesna wiedza i logiczne rozumowanie pozwalają na te pytania odpowiedzieć. W książce znajdziemy nie tylko opis wielu interesujących obiektów Wszechświata, ale także wskazówki, kiedy, gdzie i jak ich szukać na niebie. Ludzie już bardzo dawno zauważyli, że orientację na sklepieniu niebieskim ułatwiają wyraźne grupy jasnych gwiazd. Zaczęli je kojarzyć ze swymi wyobrażeniami i mitami: w ten sposób powstały wizerunki i nazwy gwiazdozbiorów, które przetrwały do dziś. Choć nie mają one bezpośredniego związku z naturalnymi prawami świata gwiazd, są jednak dobrą pomocą w jego poznawaniu.
Niebo w ciągu wieków nic nie straciło ze swojego czaru i poezji, nie różni się niemal od nieba, które oglądali nasi przodkowie. Spojrzenie na świat otaczający naszą zieloną planetę budzi w nas podziw nad potęgą i wielorakością przyrody, tym większy, im większa jest nasza wiedza.  

źródło opisu: Wiedza Powszechna, 1990