Juliusz Słowacki nie należał do ludzi sympatycznych. Był życiowym pozerem i egocentrykiem, przeświadczonym o swej wielkości i nieomylności, co sprawiało, że miał stosunkowo niewielu przyjaciół. Winę za to wychowanie ponosiła bez wątpienia jego matka Salomea. Juliusz wyrastał zatem na romantycznego dandysa... (Z jego listu do matki) "Przez grzeczność powiedziałem pannie Korze, że ją kocham - ona mi się przyznała, że mnie także kocha - a wtedy zapytałem ją, co zrobi, jak ja kochać przestanę - odpowiedziała, że się otruje albo utopi." W swojej pisarskiej płodności Dumas prześcignął nawet Balzaca. Stało się to możliwe wyłącznie dlatego, iż stworzył rodzaj literackiego przedsiębiorstwa, w którym kilku pracowników wymyślało akcję i pisało dialogi, on zaś nadawał książce jedynie ostateczny szlif. Eugeniusz de Mirecout opublikował nawet pamflet zatytułowany: "Fabryka powieści: Firma Aleksander Dumas i Spółka".