Niezdecydowanie wpisuje się w najlepsze tradycje mocnej amerykańskiej męskiej prozy, to znaczy powieści koncentrującej się na wchodzeniu bohatera w dorosłość i - często bolesnym - kształtowaniu się jego osobowości. Oczywistym skojarzeniem jest zatem (przywoływana przez wszystkich bodaj dotychczasowych recenzentów Niezdecydowania) Buszujący w zbożu Salingera. Głównym bohaterem i obłędnym, zabójczo inteligentnym i autoironicznym narratorem powieści jest dwudziestoośmioletni Dwight Wilmerding, nowojorczyk, absolwent filozofii, syn i brat (co pozostaje nie bez znaczenia, gdyż jego relacje z rozwiedzionymi niedawno rodzicami i ukochaną - na cienkiej granicy kazirodztwa - starszą siostrą stanowią niebagatelny balast dla jego znękanej tożsamości), a poza tym wieczny chłopiec, zagubiony, niezdecydowany, niespełniony zawodowo, nieumiejący zaangażować się na poważnie w żadną relację męsko-damską, odnajdujący się jako tako jedynie w dość powierzchownych kontaktach z kolegami.