'Omdat ik Vlaming ben' is een sociale aanklacht, weliswaar met humor verzacht. Het is een politiek manifest, geschreven met een gevoel van mededogen en in de wetenschap dat de 'vijand' in elk van ons loert. Maar het is vooral het ontroerende verhaal van Florine, die liefde, respect en identiteit zocht tijdens de helse jaren van de tweede wereldoorlog en lang daarna. Aan de hand van de levensloop van Florine De Pauw uit het kleine dorpje Kerksken (Haaltert), schetst "Omdat Ik Vlaming Ben" het gevoel van achterstelling dat in de periode rond het uitbreken van de tweede wereldoorlog leefde bij vele Vlamingen en hoe dit ertoe leidde dat vooral de zwaksten, de jongeren, door onwetendheid en gedreven door hun ideaal van een hereniging van Vlaanderen en Nederland binnen een Groot Dietsland, en door hun drang tot overleven, de ogen sloten voor de mogelijke gevolgen van een vrijwillige tewerkstelling in Duitsland en later zouden terechtstaan als collaborateurs.