Dla badaczy i czytelników Czesława Miłosza tytuł tej publikacji brzmi intrygująco. Nie bez powodu redaktor naukowy tomu […] powtórzył go we wstępie ze znakiem zapytania: Peryferie Miłosza? […]. Centrum i peryferie to rzeczywistości ruchome, wzajemnie zapośredniczone, zmieniające się w czasie. Zmieniające się siłą rzeczy, w rytm procesów zachodzących w kulturze, ale także dzięki zmianom optyki, przesunięciom w obrębie episteme. Ponadto w przypadku Czesława Miłosza zagadnienie peryferyjności zyskuje nowy wymiar; peryferia – geograficzne, kulturowe – to obszary w jego twórczości uprzywilejowane, miejsca, w których odradza się albo po prostu trwa to, co źródłowe, co podtrzymuje daną cywilizację w istnieniu.

(z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Joanny Zach)