W książce scharakteryzowano uwarunkowania, podstawy ideowo-polityczne i główne nurty polskiej myśli słowiańskiej - rozumianej jako oparte na idei słowiańskiej rozważania
i koncepcje polityczne oraz historiozoficzno-filozoficzne - w okresie drugiej wojny światowej, a dokładnie w latach 1939-1944 (w 1944 roku nastąpił zmierzch wielu nadziei polskich związanych ze zbliżającym się końcem wojny; poddano weryfikacji wiele poprzednich założeń programowych; dominującą pozycję zajmowała lansowana przez Moskwę idea tzw. nowoslawizmu, która stała się częścią doktryny wszystkich proradzieckich ugrupowań w Polsce).
Omówienie głównych nurtów polskiej myśli słowiańskiej w kraju i na emigracji zostało poprzedzone charakterystyką specyfiki polskiego słowianofilstwa oraz rozważaniami
o narodzinach i rozwoju polskiej myśli słowiańskiej do 1939 roku. Ostatnie rozdziały dotyczą możliwości i zakresu współpracy Słowian Wschodnich, Zachodnich i Południowych
w zjednoczeniu słowiańskim - według polskich koncepcji politycznych.
Podstawę źródłową rozważań stanowią dokumenty i materiały zdeponowane w Archiwum Akt Nowych w Warszawie, uzupełnione materiałami z Archiwum Zakładu Ruchu Ludowego, Archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP, Archiwum Państwowego Federacji Rosyjskiej w Moskwie oraz z działów rękopiśmiennych Biblioteki Narodowej
i Biblioteki Zakładu im. Ossolińskich we Wrocławiu. W bardzo szerokim zakresie wykorzystano - rozproszone w wielu zbiorach publicznych - zasoby publicystyki konspiracyjnej
i emigracyjnej.  

źródło opisu: https://wydawnictwo.us.edu.pl/?q=node/236
źródło okładki: https://wydawnictwo.us.edu.pl/?q=node/236