Yeniçeriler kapiyi zorlarken Uzun ?hsan Efendi hala malum konuyu düsünüyor, fakat isin içinden bir türlü çikamiyordu.

"Rendekar dogru mu söylüyor? Düsünüyorum, öyleyse varim. Oldukça makul. Fakat bundan tam tersi bir sonuç, varolmadigim, bir düs oldugum sonucu da çikar: Düsünen bir adami düsünüyorum. Düsündügümü bildigim için, ben varim. Düsündügünü bildigim için, düsledigim bu adamin da varoldugunu biliyorum. Böylece o da benim kadar gerçek oluyor. Bundan sonrasi çok daha hüzünlü bir sonuca variyor. Düsündügünü düsündügüm bu adamin beni düsledigini düslüyorum. Öylese gerçek olan biri beni düslüyor. O gerçek, ben ise bir düs oluyorum."

Kapi kirildiginda Uzun ?hsan Efendi kitabi kapandi. az sonra basina geleceklere aldirmadan kafasindan sunlari geçirdi: "Dünya bir düstür. Evet, dünya..Ah! Evet, dünya bir masaldir."