Motywem przewodnim książki Sławomira Shutego jest miłość i różne jej aspekty. Nie zabraknie również erotyki – notabene tematyki, którą autor lubi. Shuty chciał skupić się głównie na miłości, a erotyka i seks występują tutaj raczej jako symbol, podkreślenie czysto ludzkich potrzeb drzemiących w ludziach. Ofiarami branymi na celownik są zarówno kobiety jak i mężczyźni, bo przecież każdy odczuwa potrzebę bycia z kimś „dla samego bycia”. W czasach, gdy seks stanowi temat banalny i przegadany, Shuty postanawia przyprawić go odrobiną humoru, ukazując jego śmieszność, absurdalność, bezsensowność, a także przewartościowanie jakiemu sfera intymnych relacji została poddana wraz z upływem czasu. To, co kiedyś było niezwykłe i magiczne, dziś straciło na wartości. Teraz seks charakteryzuje bylejakość - na łóżku, na podłodze, w ubikacji, szybko, byle gdzie, obojętne z kim – byle tylko. Żeby można było o tym opowiedzieć i pochwalić się innym.