Jest to wnikliwe studium pomagające rozumieć język filmu — najbardziej masowej sztuki XX wieku. Autor, znawca tej tematyki, przedstawia ją na tle narodzin i rozwoju kinematografii. Ukazuje wzajemny stosunek języka i treści przekazów filmowych. Stwierdza, że język filmu jest inny niż w pozostałych systemach semiotycznych; ale równie jak komunikat jest on wypełniony treścią, staje się czasem w ogóle przedmiotem przekazu. Celna analiza tego systemu komunikacyjnego pozwala wyróżnić wiele języków filmowych, które tworzą najbardziej złożone punkty odniesień, czyli podstawę języka filmowego w określonym dziele.  

źródło opisu: Wiedza Powszechna, 1983
źródło okładki: zdjęcie autorskie