Nowa powieść Wojciecha Kuczoka to historia trzech mężczyzn.
Adam jest młodym lekarzem szukającym partnera, który zaspokoi jego potrzebę miłości. Robert to pisarz w kryzysie wyczekujący powrotu sił twórczych. „Pan Mąż”, trzeci z bohaterów, jest dyrektorem banku i… i mężem swojej żony, gwiazdy teatralnej, z którą bardzo chciałby mieć syna. Codzienne życie każdego z nich naznaczone jest niespełnieniem. Żaden nie ma dość siły, aby osiągnąć to, czego pragnie. Zbieg okoliczności sprawia, że ich powikłane losy splatają się. I to wytrąca ich z letargu. Senność jest opowieścią na wskroś filmową. Pisana równolegle ze scenariuszem pod tym samym tytułem, wiernie oddaje perypetie bohaterów, z którymi zetkną się widzowie w kinach. Jednak, jak powiada sam autor, „pisarz ma tę przewagę nad reżyserem, że przestrzeń pozakadrowa nie musi pozostawać w strefie domysłów widza; w książce wolno zmieścić wszystko to, na co w filmie zabrakło miejsca”. W tej przestrzeni, jak zwykle u Kuczoka, dzieje się bardzo dużo. Znakomitego efektu dopełnia język powieści, precyzyjny i błyskotliwy. Z recenzji poprzednich książek: U Kuczoka dojrzeć można, jak u Balzaka czy Flauberta, obraz kraju, o którym jego rodacy mówią i myślą niechętnie, a zwykle – milczą. W tej Polsce nie ma wielkich idei, walki klas i świetlanej przyszłości, nie ma też Boga, honoru i ojczyzny. Adam Michnik, Gazeta Wyborcza Kuczok nie jest publicystą, jest znakomitym pisarzem, jednym z najlepszych twórców młodej generacji. Dziennik Polski Dzięki Wojciechowi Kuczokowi literatura europejska zyskała nowy, wielki talent. NRC Handelsblad Patriarchalna polska rodzina z jej pejczem – samoodtwarzanie się, przenoszenie wzorów na następne pokolenia, zarażanie emocjonalne i wszelkie tego konsekwencje, od tych jednostkowych, psychologicznych, aż po społeczne – to wielki temat. Kinga Dunin Możliwości Kuczoka są zupełnie niebywałe. Potrafi posłużyć się niemal każdym stylem i każdym gatunkiem, skonstruować fabułę z niczego i odnaleźć tajemnicę niemal w każdym – nawet trywialnym – zdarzeniu. Przemysław Czapliński, Res Publica Nowa