"Było raz trzech Siedmiośpiochów, którzy bez przebudzenia spali siedem lat z rzędu i dlatego otrzymali nazwę Siedmiośpiochów.
Gdy siedem lat upłynęło, obudził się najprzód[1] jeden, przetarł oczy, ziewnął potężnie i rzekł:
— Ryczy wół.Po czym odwrócił się i zaraz zasnął.
Gdy jeszcze upłynęło lat siedem, obudził się drugi, przeciera oczy, ziewa potężnie i mówi:
— Nie, to była krowa.
Co powiedziawszy, odwrócił się znowu i zasnął.
Po siedmiu latach budzi się trzeci, przeciera oczy, ziewa potężnie i mówi, jak dwaj tamci:
„Jaki wół, co za krowa,
Och, gadacie puste słowa.
A człowiekowi przecie,
Spać nie dajecie!”.
Takimi byli Siedmiośpiochy, jeżeli się nie obudzili, to pewno śpią jeszcze dotąd."

Czyta: Wiktor Korzeniewski
Reżyseruje: Adam Bień  

źródło opisu: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/siedmiospiochy/
źródło okładki: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/siedmiospiochy/