Jan Prokop, ur. w 1931 w Częstochowie, studiował na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1949-1955 romanistykę i polonistykę. Historyk literatury, krytyk i publicysta. Pisywał m.in. w "Tekstach", "Tygodniku Powszechnym", "Zapisie", "Kulturze" (paryskiej), "Pulsie", "Miesięczniku Małopolskim", "Kulturze Niezależnej", "Dekadzie Literackiej", "Arce", "Arcanach", "W drodze", "Znaku". Pracownik IBL PAN w latach sześćdziesiątych, w 1977-1987 wykłada literaturę polską na Uniwersytecie w Turynie, 1987-1990 w Katedrze Romanistyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, obecnie pracuje w Instytucie Neofilologii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Autor kilku książek o poezji europejskiej i polskiej w XX wieku (m.in. "Euklides i barbarzyńcy", 1964, "Żywioł wyzwolony", 1978), w ostatnich latach wydał "Szczególna przygoda żyć nad Wisłą" (Londyn 1985), "Universum polskie" (1993), "Parole partisane" (1994), "Wyobraźnia pod nadzorem" (1994), "Pisarze w służbie przemocy" (1995).  

źródło opisu: okładka