Suicydologię należy uznać za jedną z interdyscyplinarnych nauk o człowieku. Jest ona powiązana - z jednej strony - ściśle z psychologią, pedagogiką, socjologią i innymi naukami humanistycznymi i społecznymi, z drugiej zaś - z naukami przyrodniczymi. Jednym z jej głównych zadań jest opis i charakterystyka zjawiska samobójstwa, dokonanych na podstawie analizy obiektywnych danych. Celem finalnym zaś...
Suicydologię należy uznać za jedną z interdyscyplinarnych nauk o człowieku. Jest ona powiązana - z jednej strony - ściśle z psychologią, pedagogiką, socjologią i innymi naukami humanistycznymi i społecznymi, z drugiej zaś - z naukami przyrodniczymi. Jednym z jej głównych zadań jest opis i charakterystyka zjawiska samobójstwa, dokonanych na podstawie analizy obiektywnych danych. Celem finalnym zaś jest stworzenie naukowych podstaw programów profilaktycznych, redukujących zakres tego niezwykle drastycznego zjawiska. Światowa Organizacja Zdrowia alarmuje, że samobójstwa stanowią globalny problem. Każdego dnia 1500 osób odbiera sobie życie, a 15 000 czyni nieudane próby. Jeśli pragniemy ratować życie ludzkie, to najczęściej wystarczy umiejętność ratowania ciała. Jeśli jednak gotowi jesteśmy przywracać życie niedoszłemu samobójcy, to dodatkowo musimy zdobyć umiejętność przywracania obumarłej woli, chęci do ziemskiej egzystencji. Ambicją niniejszej pracy jest wniesienie wkładu w spełnienie tak pojmowanego humanistycznego obowiązku ratowania tych, na których spadły ciężary nie do udźwignięcia. Na szczególną uwagę zasługują koncepcje Autora - prof. Brunona Hołysta - dotyczące suicydogennych układów sytuacyjnych i osobniczych skłonności samobójczych. Zakres i układ analizowanych problemów pozwala na stwierdzenie, iż niniejsza publikacja należy do unikatowych w europejskiej literaturze suicydologicznej.