Umierając na wygnaniu w 1821 roku, Napoleon Bonaparte zabrał ze sobą do grobu pewien sekret. Jako generał, a później...

cesarz niejednokrotnie dopuszczał się grabieży pałaców i skarbców narodowych, dzięki czemu udało mu się zgromadzić niewyobrażalny majątek. Brytyjczycy próbowali zmusić go, by przed śmiercią wyznał, gdzie ukrył cenny łup. Bezskutecznie. Słynny wódz zmarł, nie wyjawiwszy nikomu kryjówki i nie wspomniawszy o tajemniczym majątku ani słowem w swoim testamencie. A przynajmniej tak się wszystkim do tej pory wydawało…
Po rozstaniu z żoną Jacques Deza opuszcza Hiszpanię i przenosi się do Londynu, gdzie rozpoczyna pracę dla tajemniczej grupy, kierowanej przez enigmatycznego Bertrama Tuprę związanego z brytyjskim MI6. Praca polega na analizowaniu ludzkich zachowań i charakterów. W pierwszym tomie trylogii Deza snuł rozważania nad moralną stroną swego zajęcia. W drugiej części zaskakujący bieg wydarzeń wstrząsa nim do głębi. Podczas wieczoru w dyskotece, który spędza ze swoim szefem i pewnym włoskim małżeństwem, w jego mniemaniu powiązanym z Watykanem, Deza jest świadkiem niebywale brutalnej sceny. Czy uda mu się wyplątać z sytuacji, która czyni go wspólnikiem zła? Na ile potrafimy zapanować nad własną gwałtownością i strachem?  

źródło opisu: http://www.soniadraga.pl/
źródło okładki: http://www.soniadraga.pl/