(...) Przez chwilę krew pulsowała szaleńczo w skroniach Charley. Próbowała udać, że go nie zauważyła, chociaż nagle przeszył ją dreszcz, a jej oddech stał się płytki. Być może był zbyt zajęty, by ją zauważyć. Stał za kulisami i z kimś rozmawiał. Ona zaś znajdowała się po przeciwnej stronie sceny, razem z gromadką zdenerwowanych aktorek. W zwyczajnych okolicznościach mógłby nawet nie spojrzeć w jej kierunku. W zwyczajnych? Dlaczego okoliczności miałyby być zwyczajne? Przez chwilę bawiła się w myśl..ach tym słowem. W ostatnim roku niczego nie robiła zwyczajnie, chyba, żeby tak nazwać sześciotygodniowe szkolenie FBI i przedzielone jej potem zadania. (...)