Dlaczego powstała ta książka? Jakie powody skłoniły nas do pracy nad słowem pisanym dotyczącym nas samych? Jakie intencje kryją się za ryzykownym przecież, a może nawet wzbudzającym najróżniejsze podejrzenia, zamiarem opowiadania o sobie? Odpowiedź na te pytania nie jest prosta. Impulsów do...
show more
Dlaczego powstała ta książka? Jakie powody skłoniły nas do pracy nad słowem pisanym
dotyczącym nas samych? Jakie intencje kryją się za ryzykownym przecież, a może nawet
wzbudzającym najróżniejsze podejrzenia, zamiarem opowiadania o sobie? Odpowiedź na te
pytania nie jest prosta. Impulsów do podjęcia zadania było wiele, a co ważniejsze, były tak silne,
że nie tylko nas zmobilizowały, ale przede wszystkim pozwoliły nam zrealizować ten zamiar do
końca.
Bez wątpienia napisanie książki o wspólnocie, którą tworzymy, przede wszystkim stanowiło próbę
podjęcia refleksji o nas samych, o tym, kim jesteśmy o drodze, którą obraliśmy o
doświadczeniach, które zgromadziliśmy. Można uznać, że pierwszym powodem rozpoczęcia
pracy było po prostu poszukiwanie tożsamości, koniecznej wiedzy o nas samych. Wszak historia
grupy jest częścią naszych indywidualnych historii, istnienie wspólnoty stanowi kontekst wielu
naszych prywatnych wyborów i źródło niejednego osobistego przeżycia. Pisząc o WTORKU, o
minionych i obecnych kształtach jego obecności, próbowaliśmy rozpoznać samych siebie oraz
przyjrzeć się raz jeszcze gościńcom, ścieżkom i zaułkom, którymi od lat podążamy. Jesteśmy
zdania, że stanowi rzecz ważną, by nie tracić z oczu swojej przeszłości, by swoją historię
poznawać i bez względu na to, jaka była, przyjąć, zaakceptować siebie z nią - nie taką, jaką
byśmy sobie wymarzyli, ale taką, jaka była. Zwłaszcza tam, gdzie ponosimy porażki i odnosimy
rany zapomnienie nie jest żadnym rozwiązaniem – uniemożliwia bowiem prawdziwe
przebaczenie i prawdziwe przyjęcie samego siebie. Przecież nie byłoby potrzebne przebaczenie,
gdybyśmy zapominali. Tak więc także nasza trudna historia jest cenna, wręcz nieodzowna na
drogach zmierzających do poznania siebie, drogach do przyszłości.
Zresztą, rozeznając własną tożsamość poprzez próbę opowiadania o sobie, nie odkrywamy
nieznanych lądów. Przedsięwzięcie takie zostało już w humanistyce opisane. Na przykład znany
amerykański filozof Alasdair Maclntyre twierdzi, że człowiek jest ,,zwierzęciem opowiadającym
historie”.
źródło opisu: Wstęp książki
źródło okładki: www.mediummundi.pl
show less