Rękopiśmienny tomik poezji Czesława Miłosza podarowany w styczniu 1945 r. Jerzemu Turowiczowi, przyszłemu redaktorowi naczelnemu „Tygodnika Powszechnego”.

Wiersze powstały w Goszycach pod Krakowem, we dworze Zofii Gąsiorowskiej, matki Anny Gąsiorowskiej – żony Turowicza, w którym Miłoszowie zamieszkali w końcu października 1944 r. Według noty Miłosza książeczka została opublikowana 10 stycznia 1945 r. w jednym egzemplarzu, przeznaczonym dla „pana Jerzego Turowicza, członka Bratniej Pomocy Słoniów [!] Europejskich”.[1] Zbiorek opatrzony jest dedykacją Panu J.T.

Reprint odnalezionej w archiwum Turowicza 11-kartkowej, ręcznie napisanej, z malowanymi pędzelkiem inicjałami książeczki opublikowało Wydawnictwo Znak w 2001 r. w 90. rocznicę urodzin pisarza.

Wydawnictwu towarzyszy płyta CD na której Jerzy Turowicz czyta swoje ulubione wiersze Miłosza.