Władysław Opolczyk (1326/1330-1401), przedstawiciel górnośląskiej linii Piastów, odegrał ważną rolę w dziejach kilku krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Ten niewątpliwie jeden ze zdolniejszych monarchów II połowy XIV wieku karierę zawdzięczał, prócz swoich zdolności, protekcji dworu węgierskiego. We wszystkich ziemiach, którymi w rożnym czasie dane było mu zarządzać, od Węgier poczynając, przez Ruś Czerwoną, ziemię wieluńską, dobrzyńską, Kujawy, a na swoim dziedzicznym księstwie opolskim kończąc, dał się poznać, jako znakomity gospodarz i organizator. Jednak jego wybory polityczne, zwłaszcza w ostatnich latach życia, kiedy ewidentnie działał na szkodę Królestwa Polskiego, ukształtowały jego negatywny obraz, zwłaszcza w polskiej historiografii.
Niniejsza praca jest pierwszą, od ponad 120 lat, pełną monografią poświęconą Władysławowi Opolczykowi. Autor, opierając się na szerokiej bazie źródłowej i wykorzystując wyniki najnowszych badań, podejmuje próbę zmiany niekorzystnego wizerunku księcia opolskiego. Podkreślając jego zasługi na polu gospodarczym i kościelnym (m.in. fundacja klasztoru paulinów na Jasnej Górze), stara się zrozumieć jego działania polityczne, chociaż nie zamierza usprawiedliwiać jego błędnych decyzji, które doprowadziły do ostatecznego upadku.  

źródło opisu: http://www.wydawnictwoavalon.pl/index.php?page=sho...(?)
źródło okładki: http://www.wydawnictwoavalon.pl/index.php?page=sho...»