Powieść. Bardzo autentyczna, szczera, liryczna historia dojrzewania bohaterki, która odtwarza świat swojego dzieciństwa i młodości z najdrobniejszymi detalami, o których większość z nas już zapomniała: "Wylinka" na powrót budzi w nas wspomnienia. Wspomnienia czasów, które w istocie dalekie były od stereotypowego idyllicznego wizerunku. Dzieciństwo i młodość jawią się w książce Simony Popescu jako czas ambiwalentny, cudowny, ale i straszny, pełen zasadzek, zdrad i okrucieństwa. Kto z nas nie pamięta męki popołudniowego snu i mleka z kożuchami, dziewczęcych przyjaźni i rozstań "na zawsze", pierwszych, zazwyczaj poetyckich, prób literackich i rozkoszy samotnego przebywania w domu ze wszystkimi jego mrocznymi i jasnymi tajemnicami? Cudowna mnogość szczegółów, które przywołuje autorka, niezwykle barwny opis dziecięcych zmysłowych doznań - to wszystko sprawia, ze czyta się tę książkę jak opowieść o sobie.  

źródło opisu: http://www.czarne.com.pl
źródło okładki: http://www.czarne.com.pl