Na pytanie ,,jak napisać książkę'' odpowiadam zawsze tak samo: wziąć ołówek, paczkę papieru, siąść na tyłku i pisać... Nie znam innej recepty.Nie wiem i nie chcę wiedzieć, dlaczego powstał mój zbiór opowiadań. Nie lubię reklamować swoich wypocin jak proszku do prania, czy innego towaru. Nie zastanawiałem się ,,po co'' , ,,na co'', ,,dlaczego'', ,,dla kogo''. Czułem nieodpartą potrzebę przelania swoich myśli na papier i podzielania się własnymi obserwacjami na temat otaczającej mnie rzeczywistości... Ot, cała ideologia.Tomasz ZającSocjolog, fotograf – amator, i nieustannie poszukujący swojej życiowej drogi jeden z kilku miliardów maleńkich punktów znajdujących się na mapie społeczeństwa.Nie lubię pisać i mówić o sobie samym,bo i po co? Wiecznie niezorganizowany, introwertyczny, depresyjny. Nigdy nie byłem, nie jestem, nie będę i nie chcę być normalny. Najlepiej czuję się na odludziu podczas samotnych spacerów. Lubię spokój, ciszę i łono natury z dala od miasta, gdzie nikt się do mnie nie przypieprza... Bez planów na wczoraj, na dziś i na jutro.