Arseniusz Romanowicz (AR) i Piotr Szymaniak (PS) zaprojektowali jedne z najciekawszych budynków powojennej Warszawy: Dworzec Centralny, Dworzec Wschodni, stacje Ochota, Powiśle i Stadion, położone na przecinającej miasto linii średnicowej.

Nie dbali jednak o reklamę i przez większą część życia pozostawali w cieniu. Również same budynki szybko podupadły i jeszcze do niedawna trudno było je docenić pod warstwami brudu i przybudówek. Dziś, gdy zostały wyremontowane, nie trzeba już używać wyobraźni, by dostrzec kunszt Romanowicza i Szymaniaka. Jak dotąd nie było jednak książki, która pozwoliłaby lepiej ich poznać.

„ARPS” jest opowieścią złożoną z tekstów ośmiu polskich i zagranicznych autorów, prezentujących różne wątki i epizody z kariery Romanowicza i Szymaniaka od lat 30. do 90. Ponadto książka zawiera m.in.: pierwsze kalendarium życia i twórczości obu architektów, niepublikowany tekst Arseniusza Romanowicza z połowy lat 80. oraz wywiady z architektami, którzy ostatnio modernizowali warszawskie dworce autorstwa duetu ARPS.

W „ARPS” znalazło się także około 200 starannie dobranych zdjęć, w tym niepublikowanych materiałów z archiwów rodzinnych.

Tłem „ARPS” są dzieje Warszawy i Polski XX wieku – od końcówki II RP z jej pokazowymi inwestycjami, przez lata okupacji i PRL, po dziki kapitalizm lat 90. i modernizacyjną falę ostatnich lat.  

źródło opisu: http://www.centrumarchitektury.org/projekty/arps
źródło okładki: http://www.centrumarchitektury.org/