Groteskowa opowieść nieznanego dotąd w Polsce Konstantina Waginowa (1899-1934), jednego z najoryginalniejszych twórców rosyjskiej awangardy literackiej dwudziestych lat XX stulecia. Andrzej Drawicz pisał o nim, że „ukazywał w swej prozie szczególną sytuację leningradzkich inteligentów, egzystujących w półwidmowej atmosferze sprowincjonalizowanego miasta”, a w jego nieco odrealnionych, lekko groteskowych utworach „można dojrzeć dramatyczne świadectwa duchowego zniszczenia”. Typowym przykładem tego pisarstwa jest właśnie "Harpagoniada" (1932), utwór pełen dziwacznych postaci, które niczym w teatrze cieni snują się i egzystują w surrealistycznym, nasyconym metaforyczną topografią Leningradzie.  

źródło opisu: www.czytelnik.pl