Wznowienie monograficznego studium poświęconego twórczości poetyckiej Czesława Miłosza przejrzane i uzupełnione. Zamysłem monografii była próba ogarnięcia i opisania światopoglądu poety w ścisłym związku z poetyką wierszy. Stąd obszerne i szczegółowe przedstawienia takich zagadnień, jak katastrofizm i eschatologia, stosunek do natury, refleksja nad relacjami łączącymi jednostkę ze zbiorowością oraz analiza motywów erotycznych uzupełnione refleksją nad Miłoszowską koncepcją mimesis, jego maskami i przebraniami w poszczególnych utworach, wreszcie dialogiem z bliższą i dalszą, polską i obcą tradycją literacką. Wiele miejsca w tej pracy poświęcono tomikom i utworom poetyckim Miłosza, które powstały w latach dziewięćdziesiątych i mają charakter poetyckiego bilansu jego własnego życia i podsumowania całej epoki.