Od samego początku w wierszach Kamila Sipowicza dokonuje się fascynujący proces. Proces wyzwalania się języka poetyckiego spod supremacji filozofii. Wiersze z tomu Pieśni Solarne uzyskują już pełną suwerenność poetycką. Są dobrą poezją. (Henryk Bereza) Niejednoznaczna podróż. Pamięć w obu...
show more
Od samego początku w wierszach Kamila Sipowicza dokonuje się fascynujący proces. Proces wyzwalania się języka poetyckiego spod supremacji filozofii. Wiersze z tomu Pieśni Solarne uzyskują już pełną suwerenność poetycką. Są dobrą poezją. (Henryk Bereza) Niejednoznaczna podróż. Pamięć w obu częściach książki wyznacza drogę. Ale mówi się w niej przecież o cennym doświadczeniu, jakim jest świadomość tego, że głos nie jest własny. Być może to próba wyjścia poza ego? Do jakiegoś obszaru języka, któ..ry jest wspólny roślinom, zwierzętom, ludziom i aniołom?
show less
Log in with Facebook 
