Słabe historie oparte na faktach ale tylko trochę.

Mam parę uwag i uściśleń:

strona 6

góra

01.10.1939 roku Karl Dönitz otrzymał awans na kontradmirała.

środek

Aparatura HDFD wykrywa transmisję radiową U-boota a nie "wykrywa wynurzonego U-boota".

strona 7

góra

Aphrodite oraz Bold to nie boje ale przynęty - wabiki. Aphrodite oddziaływała na radary a Bold na sonary.

strona 8

dół

Otto Kretschmer zatopił:

40 ships sunk, total tonnage 208,954 GRT 3 auxiliary warships sunk, total tonnage 46,440 GRT 1 warship sunk, total tonnage 1,375 tons 1 ship sunk, total tonnage 2,136 GRT 5 ships damaged, total tonnage 37,965 GRT 2 ships a total loss, total tonnage 15,513 GRT

z czego na U-23 8 statków 10 221 GRT

strona 10

góra

U-47 miał dowódcę a nie - kapitana.

strona 12

opis do zdjęcia

2/3 załogi U-boota to 29-35 ludzi. Chyba nie jest łatwo przydzielić tej liczbie funkcje maszynowe (nawet z torpedystami).

strona 20

góra

"tak zwane detektory B-Dienst" - pojęcie zagubione w tłumaczeniu.

strona 22

opis do zdjęcia

Nie "sterowniczy" ale sternik, sternik sterów głębokości. U-331 należał do typu VIIC.

Teoretyczna głębokość zniszczenia dla tego typu okrętu wynosiła 280­-375 metrów zależnie od zastosowanych współczynników obliczeniowych. Głębokość projektowa to 120 do 150 metrów. Przy zastosowaniu współczynnika bezpieczeństwa 1,5 a nie jak niemieccy projektanci 2,5 można określić maksymalne bezpieczne zanurzenie na 185 do 250 metrów. Wartość 100 metrów jako głębokość zmiażdżenia jest przesadnie niska.

Strzelanie torpedowe z głębokości 23 m oznacza brak widoczności przez peryskop.

strona 23

dół

Na HMS Barham mogła nastąpić eksplozja kotła a nie bojlera.

strona 29

dół

B-Dienst to nie urządzenie ale służba wywiadowcza.

B-Dienst (Funkbeobachtungsdienst) – niemiecka służba monitoringu i dekryptażu wiadomości radiowych przeciwnika, w trakcie II wojny światowej prowadząca nasłuch i deszyfrację zaszyfrowanych brytyjskich komunikatów radiowych kierowanych do jednostek Royal Navy.

https://pl.wikipedia.org/wiki/B-Dienst

strona 42

góra G

Stacje brzegowe wykrywały transmisje (fale ) radiowe a nie dźwięki radiowe.

wstawka 1

Sonar Asdic? Masło maślane.

strona 42

Brak rysunku 3.

strona 43

góra H 1

"... po zaaplikowaniu pełnej steru..." to raczej zastosowanie nieznanego manewru sterem.

góra H 3&4

Fale Asdic na warstwie termicznej (termoklinie) mogą zostać odbite a nie "przełamane" i skierowane ku górze albo załamane a nie "odbite" i skierowane do dna.

strona 43

środek

Dowódca U-852 Heinz-Wilhelm Eck był jedynym dowódcą U-Boota osądzonym, skazanym i rozstrzelanym za popełnioną zbrodnię wojenną.

strona 48

dół

Miniaturowy okręt podwodny Bóbr to BIBER.

strona 49

góra

parametr "pławność" nie jest parametrem używanym powszechnie.

strona 50

opis do zdjęcia

Torpedy G7a nie były napędzane sprężonym powietrzem za pomocą śmigła.

strona 54

dół

Thetis nie emitował sygnału dla radaru ale jedynie go odbijał.

strona 55

dół

Siegmund miał za zadanie "ogłuszanie" systemów sonarowych a nie radarowych przeciwnika.

strona 57

góra

Teleskopowy Schnorchel wszedł do powszechnego użytku na okretach typu XXI oraz XXIII to znaczy nigdy.

Na okrętach typu VII oraz IX chrapy były umieszczone w poziomej wnęce kadłuba lekkiego i obracane do pionu wokół poziomej osi.

Chrapy służyły do pobierania powietrza oraz do odprowadzania spalin (a nie zbędnych oparów) silników spalinowych.

Prędkość pływania pod chrapami ograniczona była do około 6 węzłów.

strona 58

opis do zdjęcia góra

".. w trakcie obsługi kontroli sterów głębokości...". Sternicy obsługują stery głębokości. Okręt typu VII ma jedno pomieszczenie kontrolne (jest to centrala), ani przednie ani inne.

Pomimo obietnicy (opis książki) nie odnalazłem żadnej historii polskiego okrętu podwodnego.

Jeszcze jedna książka która jeśli dobrze przetłumaczona to źle napisana

Zdjęcie XV

U-405. 7 września 1941 to data przekazania okrętu a nie wodowania.

Str. 134

Niekonsekwentne opisy U-792 i U-794 typ Wa 201. Nie jest jasne od czego lepszy był typ Wa 201.

U-972 zaginą w styczniu 1944 zatopiony prawdopodobnie własną torpedą akustyczną. Admirał Donitz nie mógł na nim odbyć rejsu w marcu 1944 r.

Str. 155

U-346 zatoną 20 listopada 1943 r. podczas prób zanurzeniowych. Uratowało się 6 ludzi przebywających na pokładzie okrętu. Dostępne źródła nie potwierdzają sabotażu.