Wybór zaczyna się od dosyć słabego debiutu w Forpocztach, potem jest jeden psalm z Baśni. Psalmodii, teksty rozrzucone po różnych czasopismach i wreszcie najdojrzalsze utwory drukowane w "Chimerze". Na koniec dwa wiersze wybrane z Xięgi poezji idyllicznej. Komornicka pisała nierówno. Dużo u niej utworów słabszych, są to szczególnie te wiersze, w których pierwsze skrzypce grają młodopolskie słowa-obowiązkowe: "nicość", "pustka", "rozkosz", "szaleństwo". Jednak - jak pisze we wstępie do Utworów poetyckich... Maria Podraza-Kwiatkowska (s.37): "Jest tu sporo utworów naprawdę bardzo dobrych, niepodobnych do innych, takich, których lektura jest dogłębnym przeżyciem [...]  

źródło opisu: http://www.grupaphp.com/klasyka/komornicka-wiersze.php