To było gdzieś (1973) i Biały Bażant (1978) to dwa tomy wierszy Stanisława Grochowiaka, które w połowie lat 70. ubiegłego wieku wydano z myślą o młodszych czytelnikach. Poeta i prozaik, reprezentant nurtu turpistycznego, ukazuje w nich swoje kolejne, mniej znane literackie oblicze. Nie uświadczymy tu brzydoty, nie ma prób wywołania u odbiorcy szoku estetycznego. Zamiast tego zetkniemy się z pogodną, rytmiczną i pełną barw poezją, która trafia w gusta chyba każdego malucha.

Wiersze dla dzieci wznawiamy po ponad czterdziestu latach od ich pierwszego wydania. Starszym czytelnikom przypominamy klasykę poezji dziecięcej, tym młodszym z kolei prezentujemy teksty, jakich dzisiaj uświadczyć jest niełatwo:

Żart

Konikowi w żłobie dano

w jednym obrok,

w drugim siano.

Konik wzruszył skrzydełkami:

– Jestem polny,

zjedzcie sami!

Wiersze zilustrowała Gosia Herba – mieszkająca we Wrocławiu artystka zadbała, by szata graficzna książki nie tylko przywodziła na myśl polską szkołę ilustracji, ale także by korespondowała z poezją Grochowiaka. Efekt końcowy przerasta najśmielsze oczekiwania.