No i wróciła mi wiara w Harrisa. Autor powrócił tu do często przez siebie poruszanej tematyki związanej z drugą wojną światową i tym razem nie zawiódł. Choć sama kwestia rakiet V2 – zapewne głównie z powodu mojej niewiedzy – nie wydawała mi się szczególnie atrakcyjna, to jednak zaryzykowałem sięgnięcie po tę książkę i teraz już wiem, jak bardzo się myliłem.

Z jednej strony historia niemieckich naukowców, którzy w większości gotowi są sprzedać duszę, by móc rozwijać swoje wynalazki.Z drugiej wątek kobiecego oddziału stworzonego w celu wyliczania trajektorii lotów rakiet V2. Obie te rzeczy zgrabnie się przeplatają, tworząc emocjonującą opowieść, która dużo zyskuje na tym, że jest w pewnym stopniu oparta na faktach.

Po przeczytaniu tej dość krótkiej książki nie mogę wyjść z podziwu, jak wiele tematów zdążył w niej Harris subtelnie poruszyć. Kwestia sumienia naukowców wykorzystujących swą wiedzę do zabijania. Przeciwności, z którym musiały się zmagać kobiety w ówczesnej armii. Losy ludności cywilnej mieszkającej na odbijanych z rąk do rąk obszarach. O tym, jak w czasach wojny prywatne sprawy mieszają się z zawodowymi. I jeszcze parę innych tematów.

A wszystko podane w tak nieprzesadzonym, przekonującym stylu, że nie sposób nie pomyśleć, iż tak właśnie mogło to wtedy wyglądać.

Moje bezgraniczne zaufanie do Roberta Harrisa trochę niestety ostatnio przygasa. Kilka ostatnich tytułów nie zainteresowało mnie na tyle, żeby po nie sięgnąć (co nie znaczy, że nigdy już tego nie zrobię), a niniejsza książka, której opis wydawał się bardziej interesujący, w ostatecznym rozrachunku niestety mnie zawiodła.

Zacznijmy może od dobrych stron. Fajnie było zagłębić się w świat XVII-wiecznej – zarówno starej jak i przede wszystkim Nowej – Anglii, poznać rodzące się w purytańskich społecznościach amerykańskie miejscowości, obserwować dziecięce lata Harvardu oraz przemianę Nowego Amsterdamu w Nowy Jork. Widać również, że wiele wysiłku autor włożył w trzymanie się faktów historycznych i niesamowite jest, jak potrafił to wszystko płynnie skleić z opowiadaną przez siebie historią.

Okazuje się, że to wszystko jednak nie wystarcza, jeżeli w książce brakuje emocji. Bohaterowie niby nie są jednoznacznymi postaciami – każdy z nich ma w sobie swoistą mieszankę fanatyzmu z bardzo ludzkimi cechami – ale jakoś trudno się ich losem przejmować. Jedni ciągle uciekają, drudzy zawzięcie ich gonią. Lata mijają. I tyle. Doszło nawet do tego, że ciekawiej mi się czytało retrospekcje z czasów Cromwella, skazania króla i wykonania wyroku, niż faktyczną akcję powieści.

Ja tymczasem czekam na taką książkę Harrisa, przy której znowu odczuję ten błysk i od której nie będę się mógł oderwać.

I wish I had read this before the 2020 primaries.  This gives a good idea of what her platform was.  She describes the problems facing us today and gives solutions to those problems.  Utilizing stories from her own life and others who have crossed her path, she gives faces to those problems and solutions.  Ms. Harris comes across as someone who listens and tries to help where she can and she'll go where she needs to to lend that helping hand.  She has a lot of empathy and compassion.  I am glad I read this.  I think she will help lead this country back into the light.

I picked up the first issue of this limited series because it was free.  And it still is free on Kindle, at the least. 

I think I first heard about John Henry because of a cartoon short.  At any rate, before I saw John Henry the horse, I knew who John Henry was and, therefore, knew who the horse was named after (he lived up to the name).

Harris' reimagining of the story places Henry in a steampunk universe.  It is long the lines of the Clockwork Century (though it is different.  No zombies for one).  The story does tie into the origin John Henry myth and then moves forward while using the myth/legend.

What is particularly enjoyable about this series is the role that Polly, John Henry's wife plays.  Some people may not know that Polly had her own set of stories and songs.  Harris does, apparently, and what Polly does is great.  Her role is great.  I really hope that Harris writes a graphic novel about her, and considering the closing panels of this book, a follow up to this book as well.

Harris does address the issues of racism and slavery, not just in terms of John Henry (a Black man) but also in the use of other characters and settings.  He confronts the racism that existed (and still does) against the Chinese population whose labor was used to build the railroads.

Highly recommended.