Książki Erica- Emmanuela Schmitta mają to do siebie, że wciągają od pierwszych stron. Tak było i tym razem - przeczytałam tę książkę jednym tchem. Jest to historia młodego człowieka (artysty), który zatraca sens życia i w pewnej chwili ma się z zamiarem popełnienia samobójstwa, jednak to wcale nie jest takie proste... Pewnego dnia spotyka człowieka trudniącego się w sztuce nowoczesnej i... ..."sprzedaje" własną duszę... postanawia zostać żywym dziełem sztuki w rękach swojego twórcy, przez co staje się obiektem zainteresowania mediów. Nasz bohater wiele przeżywa, ma wyjątkowe doświadczenia, obserwuje ludzi, ich zachowania...

Jest to historia o sile miłości, ale także o ludzkiej bezmyślności, o nadziejach i smutkach codzienności...

Mimo, iż momentami książka jest dość przewidywalna, to mimo tego nie zraża. Czyta się ją dobrze. Schmitt kolejny raz w znany sobie sposób dociera do czytelnika już w pierwszych słowach powieści. Jednak nie jest to książka, którą można czytać w zgiełku i pośpiechu - z pewnością wymaga skupienia i chwili spokoju... Pełno w niej refleksji życiowych...

 

Książka na pewno warta jest przeczytania.