Jip en Janneke is een klassiek boek uit de jaren vijftig voor kleine kinderen. De korte, geestige verhalen zijn geïllustreerd met zwart-wit tekeningen van de dagelijkse leven van twee buurkinderen.

Deze mini-verhalen hebben allebei een echt begin, midden en einde - heel moeilijk te behalen met een zeer kort verhaal. Dit valt de meest op als ik dit boek als volwassene lees - hoe goed deze kleine verhalen zit in elkaar.

Wat valt ook op is dat de verhalen over deze twee kinderen wel vaak andoenlijk zijn, maar nooit walgelijk zoet. Ze leren over de wereld, en natuurlijk veel grappig vergissingen maken onderweg, maar het is nooit onnatuurlijk of geforceerd. Dat is ook moeilijk te behalen.

Sommige van de verhalen mag tegenwoordig een beetje ouderwets klinken, maar verassend niet veel. Nog steeds een heel goed boek.

Jip en Janneke Sinterklaas komt! - Annie...

Sinterklaas is weer in het land, en toen ik dit boekje in de bibliotheek zag wist ik dat ik het moest herlezen, zo passend bij het seizoen, lekker in de sfeer komen van de leuke feestdagen. Ik vond Jip en Janneke geweldig toen ik nog een klein kindje was, en ik moet zeggen dat ik het nu nog net zo leuk vind, ook al merk je toch dat het anders is. :)

Dit boek heeft meerdere verhaaltjes (hele korte) over Sinterklaas, vanaf het begin dat Sinterklaas er nog niet is, tot het deel waar Sinterklaas allang weer naar Spanje is.

Ik ben ook zeer blij dat dit boek gewoon lekker ouderwets is, geen gedoe rondom al die Zwarte Pieten, heeerlijkkk! En ook gewoon de uitleg zoals het is, niks slavernij. Gewoon zwart door roet en andere troep van schoorstenen.

Het stukje met Jip in de schoorsteen en wat er daarna werd gezegd was eventjes vreemd voor mij. Mijn vriend merkte het ook al op toen ik hem het stukje voorlas en hij vond het ook apart.

Jip en Janneke blijven gewoon leuke karakters, en ik vond het heel leuk om ze weer te zien. Ik had alleen toen volgens mij niet door dat ze best vaak het niet met elkaar eens waren, en dat zie ik nu weer wel. Niet eens worden over schoentjes, over de Sint, over teiltjes water, over liedjes. Ze waren ook vaak vriendjes, maar toch ik vond het wel even vreemd, in mijn hoofd waren ze supergoede vriendjes. En ja, ik weet vriendjes maken wel eens ruzie, maar ik vond het wel verbazingwekkend hoe vaak ze het niet met elkaar eens waren.

De illustraties blijven leuk, Fiep Westendorp tekende altijd zo leuk en gezellig. Ze had echt een mooie en herkenbare stijl.

Ik vond dit een superleuk boekje, en het paste echt super goed bij dit seizoen. Zeker een aanrader voor kinderen. Leuke illustraties, leuke verhaaltjes.

Review first posted at http://twirlingbookprincess.com/