Jak przystało na książkę popularnonaukową, bardzo przystępnym językiem tłumaczy trudne zagadnienia. W tym przypadku – dotyczące ewolucji i genetyki. Z początku obawiałam się, że pewne rzeczy zostały zbyt uproszczone i pominięto szczegóły, ale ostatecznie nie miało to wpływu na zrozumienie całości. Liczne porównania wypadły świetnie i pomogły wszystko zrozumieć.

Niektórzy zarzucają Dawkinsowi, że jego ateizm jest zbyt wojujący, ale w tej książce tego nie widać. Tematyka okołoreligijna się pojawia, ale w ograniczonym zakresie, a argumentacja jest przedstawiona spokojnie i rzeczowo.

W czasach szkolnych miałam trzy książeczki z serii "W obrazkach" - "Genetykę", "Fizykę" i "Ekologię". Najbardziej lubiłam tę pierwszą. Za pomocą komiksowych ludzików i niewybrednych dowcipów o dzieciach podobnych do mleczarza tłumaczyła podstawy zasad dziedziczenia i działania DNA. Była napisana w prosty, łatwy do zrozumienia sposób. Wróciłam do niej trochę z sentymentu, a trochę dlatego, że nie mogłam się zmusić do przeczytania niczego sensownego, a to miało obrazki i dało się połknąć na raz.

Niestety "Fizyka w obrazkach" nie była już tak pomocna i z fizyki miałam tylko naciąganą trójkę. Choć trzeba to bardziej zrzucić na mój "tumanizm" niż na książeczkę, bo ta wykonana była podobnie. Serię polecam tym, którzy muszą się uczyć, a lżejsza forma im to ułatwia.

PS. Dodałam książkę do biblioteczki przeczytanych, dodałam datę zakończenia i zrobiłam wszystko tak jak zwykle, a mimo to w 2014 Reading Challange wyświetla mi dalej 20 książek zamiast 21, tak jakby tej ostatniej nie dodał. Czyżby ze względu na swoją komiksową formę "Genetyka" nie liczyła się jako książka?