So I read this story for the first time as a teenager and actually read it during the winter months in Pennsylvania. I loved the atmosphere of this book and it started my interest in the Salem Witch Trials as well. It was great to re-read my copy again and besides a few pacing issues here and there, I thought this was a solid thriller to read for Halloween Bingo 2019. I won't lie though that the medical mystery that Cook gets into is a reach although his proposed solutions to what afflicted the girls during the Salem Witch Trials was also brought up via Shirley Jackson when she wrote "The Witchcraft of Salem Village." I don't think that the "theory" is true at all and I kind of just hard shrugged my shoulders at it. I consider this more science fiction than anything and thought this book reminded me a lot of some of Dean Koontz's earlier works. 

"Acceptable Risk" starts off with a flashback to the Salem Witch Trials and the soon to be hanging of a woman, Elizabeth Stewart, is accused of being a witch.We don't know what evidence the man holding the proceedings is talking about, but Elizabeth is accused of also afflicting children as well. Then the book proceeds to the "present" day with one of Elizabeth's descendants, Kimberly Stewart. Kimberly is a nurse and lives in Cambridge, Massachusetts. Kimberly is coming out of a relationship with a dickish resident (sorry he is) Kinnard when she gets set up with by her cousin with a medical researcher, Edward Armstrong. Kimberly and Edward hit it off and start dating. While dealing with that, she is trying to figure out what to do with her family's old home in Salem (where Elizabeth Stewart also lived) and while there, Edward finds a new strain of something that I can't even remember how to spell. Through his research, Edward finds that he can use this strain to turn it into a drug that has no negative side effects, but also causes the user to be more calm and confident. 

Kimberly is shy and I felt for her. She is overwhelmed in a good way by Edward and quickly gets talked into things she is not sure about. I think that the biggest issue with Kimberly though is halfway through the book she just lets Edward and her cousin walk all over her. I also hard paused at her jumping into something so new with Edward right away and living with the guy. She also agrees to let the medical research company work out of her home and she is starting to have misgivings about the drug. She flounders around a lot and then starts talking to her ex who was the worst from the glimpse of him we get in the beginning of the book.

Edward is shy and him getting hooked on the wonder drug was a good look at how prescription drugs can cause people to become too dependent on them and the danger in taking them. His whole personality undergoes a change through the book.

We get some secondary characters, but mostly just have Kimberly and Edward's third person POVs. There's also a mystery going around about vandalism in the town of other things that Kimberly finds that get explained by the end of the book. 

The writing I thought was good. Cook has Kimberly researching Elizabeth's history and the Salem Witch Trials with her trying to find out what evidence the town had to show that Elizabeth was a witch. 

The flow though as I said at times gets a big bogged down whenever we get into the medical aspect of things with the new designer drug. I don't really get anything that Cook is getting into and thought that it seemed beyond strange that Edward and those he hired would just blithely take drugs that had not been through testing. 

The setting of the old home that quickly gets overrun by Edward and his colleagues takes a dark turn after a while. Kimberly is having to deal with the fact that the home doesn't feel like hers and that many of the researchers are just haphazardly treating the home. 

The ending felt gruesome to me and I have to say I wonder at how Cook left things since it seems as if this story would be perfect for a sequel. I also didn't like how things ended for Kimberly since I thought that Cook changed the whole tone of the book up and had to make it into a happily ever after for her. The "It was a dark and stormy night" piece from this book comes to the next to last scene with Kimberly running (from something) in the rain. 

Pandemic, Robin Cook, author, George Guidall, narrator

Robin Cook has chosen a terrific narrator to read this medical mystery featuring the medical examiner, husband and wife team of Jack Stapleton and Laurie Montgomery. This is book number11 in the series about them. George Guidall, the narrator, is a very good interpreter of characters and his reading and portrayal of each one is excellent.

Laurie is now the Chief Medical Examiner which makes her Jack’s boss. Jack was married before, but his family was killed in a plane crash. He and Laurie have two children together. Their daughter has recently been diagnosed with autism which Laurie’s mother blames on vaccinations. Jack cannot understand how she can tell two doctors that it is caused by something that has been refuted. The presence of this busybody relative, in their home, distresses him. 

When a woman suddenly dies on a subway in Brooklyn, for an unknown reason, after the sudden onset of symptoms, Jack throws himself into finding the cause of death in order to avoid going home to deal with his mother-in-law and his numerous problems. The presence of a tattoo indicates the victim is possibly gay, but her identity is unknown. She has had a recent heart transplant, but the autopsy reveals that she is not on any immunosuppressant drugs and other than this recent illness, has recovered and was quite healthy. Because there are so many unknowns, including the victim’s name, Jack fears a possible pandemic in the making.

As all known viruses are quickly ruled out, Jack begins to investigate further, visiting the medical center that had been responsible for her care and that had removed her body. He discovers a very successful Chinese business man is running the whole operation in his beautiful new hospital and research facility. Since China is in the news currently, as an unfair business partner, the plot fits right in with today’s politics.

Jack must find out the origin and identity of this fast-acting, life-threatening virus. There is no known treatment or cure, as yet. Laurie, however, is calling the shots, and she seems more consumed with the politics of the problem than with the solution. Jack is afraid that there will be more sudden deaths of otherwise healthy people. He wants the authorities notified, but Laurie balks. Will publicity cause a panic? What if it is a false alarm?

When the news of this unknown virus is leaked to the press, Jack Stapleton is the sacrificial lamb. He had teased a new medical technician who was incompetent, and he, believing the false narrative that Jack had told him, has leaked the phony information to the press, causing a panic and the city to shut down. Jack is placed on administrative leave by none other than his wife and boss because the mayor needs a fall guy to blame for the costly false alarm.

When Jack discovers the horrifying reasons for the additional number of deaths, he confronts the doctors at the new facility in New Jersey, built by the mega rich Chinese businessman, where the first victim was treated. Soon it appears that Jack may be in great danger because he knows too much and will not cooperate. The story doesn’t end in a very satisfying way, but up until the end, when it gets not quite believable, it has the potential to be good for a vacation read.

Pamiętacie Dustina Hoffmana, który biegał po całych Stanach poszukując tajemniczą małpkę, która rozsiewała dookoła ebolę? Tak jest, ja też oczywiście oglądałem ten hicior z lat 90-tych. No to teraz przyszła pora na zapoznanie się z pierwowzorem.

Przede wszystkim nie będzie Dustina. Głównym bohaterem jest młoda lekarka CKE Marissa Blumenthal, która dostaje swoją pierwszą samodzielną sprawę. Jak się okazuje jest to niezwykle zjadliwy wirus eboli. To jednak nie koniec. Kolejne epidemie wybuchaja w różnych miastach i Marissa zaczyna dostrzegać pewien wzorzec łączący je ze sobą. Jak się okazuje, nie jest to na rękę pewnym wysoko postawionym oficjelom. Młoda lekarka nie wiedząc komu może zaufać rozpoczyna śledztwo na własną rękę, na szali kładąc nie tylko swoją karierę, ale jak się okazuje z czasem i życie.

Scenariusz dosyć dobrze znany. Wszystko jest ok do momentu, gdy nie zjawi się ktoś nowy/młody i nie zacznie ambitnie wtykać nos tam, gdzie nie powinien. Podejrzewam, że powstały setki jeśli nie tysiące książek i filmów z tym motywem. Nie jest to zarzut, ponieważ niejednokrotnie już okazywało się, że znane i wydawać by się mogło oklepane schematy są receptą na poczytność.Zarzutem jest wg mnie przewidywalność. Czytając rozdział po rozdziale bezbłędnie przewidywałem kto jest dobry, kto jest zły i jakie będa zwroty akcji. Byłem tak bezbłędny, że zacząłem podejrzewać, że ja już tę książkę czytałem. Przeszukałem wszelkie swoje zapiski czytelnicze i nie znalazłem ani wzmianki o "Epidemii". Mimo tego, cały czas aż do połowy powieści odczuwałem nieprzyjemne deja vu i prorocze wizje. Najwidoczniej rozpocząłem lekturę ileś lat temu, lecz porzuciłem ją w trakcie uznając, że mam lepsze ksiażki w kolejce. Ale, nawet jeżeli jest to prawda, to wszelkie zabiegi autora były niezwykle czytelne. Przykład? Główna bohaterka obiera sobie owoce na śniadanie. W tym celu używa niedużego nożyka z drewniana rękojeścią i ładnym zdobieniem. Oczywistym się staje, że po takim zaakcentowaniu przedmiotu najprawdopodobniej użyje go do obrony przed napastnikami. I takie przykłady się mnożą, niestety.

Kolejny zarzut, to niestety kreacja głównej bohaterki. Marissa Blumenthal jest irytującą młodą damą. Irytuje w kontaktach z mężczyznami. Bo spotyka się z jednym, który jest szarmancki i elegant, ale mało pociągający bo starszy, flirtuje z drugim, z którym może pogadać od serca i są dużo bardziej pokrewnymi duszami, lecz nie jest tak zamożny i stylowy co poprzedni, co jednak nie przeszkadza jej wykorzystywać biedaka na każdym kroku co chwilę prosząc o przysługi które sprowadzają na niego problemy. Żeby było ciekawiej jest też oczywiście trzeci, który jest i przystojny i atrakcyjny i w ogóle ochy i achy, ale jak przychodzi co do czego to Marissa podwija ogon i ucieka żałując tego okrutnie. Kobieto weź się zdecyduj! Chciało by sie zakrzyknąć podczas czytania jej rozterek sercowych. Ten wątek obchodził mnie tyle co zeszłoroczny śnieg, przede wszystkim z powodu tego niezdecydowania. Ale, jakby tego było mało, Pani doktor jest chyba w czepku urodzona. Zawsze jakoś się wymykała, przemykała ,przekradała i uciekała, nawet jak dochodziło do bezpośredniej konfrontacji z typami spod ciemnej gwiazdy. To wręcz niesamowite było. Zawsze jakoś jej się udawało. Fantastyka w czystej postaci. 

Te wady niemal przesłoniły mi pozytywny odbiór książki. Ciekawy był pomysł na rozsiewanie zarazy, jednak przy drugiej epidemii było juz wiadomo jakie szpitale są celem. Śledztwo też było przeprowadzone w pomysłowy sposób i należy pochwalić bohaterkę za jej nieustępliwość w dążeniu do nieznanego (czytaj za ciekawość). Lecz to chyba tyle. Stanowczo bardziej wolałem film, który był tylko inspirowany powieścią. Może jeszcze kiedyś się skuszę na tego autora, ale trochę wody musi upłynąć

Ostatnia książka z serii tych poleconych, a jednocześnie pierwsza tegoż autora. Już wcześniej planowałem zapoznać się z twórczością Pana Cook'a więc przypadek ten stał się doskonałym zbiegiem okoliczności. Nie marnowałem więc czasu i żwawo wziąłem się za lekturę.

Ku mojemu zaskoczeniu czytało się niespodziewanie dobrze. Pierwsze rozdziały wręcz połknąłem. Może spowodowane to było tematyką medyczną, z którą sam mam wiele do czynienia na co dzień, a może po prostu podszedł mi styl autora. A może i jedno i drugie. Tak czy siak szybko wkręciłem się w historię doktora Georga Willson'a. A gość miał niezłego pecha.

Otóż nasz doktorek jest na ostatnim roku specjalizacji radiologicznej i zaczyna prześladować go... śmierć. A dokładnie jego pacjentów. Jednak jest to dosyć niezwykłe, gdyż kilku pacjentów, u których Willson stwierdza zaawansowany nowotwór w ciągu kilku najbliższych dni dochodzi do szybkich zgonów. Oprócz raka nieszczęśnicy Ci cierpieli również na inne powazne i przewlekłe schorzenia, więc tak czy owak czekało ich sporo cierpienia i w końcu zapewne i tak zejście, ale nie w ciągu kilku dni. Dziwaczne zgony pokrywaja się w czasie z prezentacją najnowszej aplikacji mobilnej iDoc, która z powodzeniem odciąża większość lekarzy przejmując za nich nadzór nad przewlekle chorymi. Kończą się własnie beta testy i firma ubezpieczeniowa, która wymyśliła iDoc'a planuje wypuścić go na cały amerykański rynek. George zauważa jednak, że kilkoro z denatów było testerami tego systemu. Czyżby jakiś spisek rządowy, lub atak hakerów może narazić życie tysięcy przyszłych użytkowników?

Fabuła poprowadzona jest w sposób wzorcowy. Sam główny bohater również da się lubić i podążamy za nim często z wypiekami na twarzy. Sama akcja osadzona jest na przestrzeni jednego tygodnia, więc nie znajdziemy tu wiele opisów. Pojedyncze dni przedstawione są w sposób szczegółowy, lecz nie przesadnie dokładny. Nie znajdziemy tu tekstów pokroju "wstał o 7 rano, założył futrzarze bambosze i przecierając zaspane oczy zmierzał do kuchni  po drodze omijając stertę nieuprasowanych ubrań, którą obiecał sobie uprzątnąć już dwa dni temu". Co to to nie. W ciagu tego tygodnia na prawdę dużo się działo. Jest to jeden z największych plusów tej książki. Spróbujcie opisać tydzień z czyjegoś życia nie popadając w rutynę i zbędne lanie wody a mimo wszystko naprodukować ponad 400 stron. Szacunek dal autora. Tematyka też bardzo na czasie, aczkolwiek trochę zbyt fantastyczna. Telefon, który jest w stanie na bieżąco kontrolować twoje tętno, poziom stresu i cukru? Żaden problem, mamy takie możliwości już dzisiaj. Ale jeżeli dodatkowo plując na ekran dokona analizy śliny oraz może stać się przenośnym aparatem do echa serca to już trochę przesada. Gdyby rzucić tę opowieść w niezbyt odległą przyszłość, dajmy na to 20-30 lat do przodu, to było by super. Ale jeżeli mamy czasy nam współczesne, to zalatuje mi sci-fi.

Nie licząc tej nazbyt zaawansowanej technologii nie bardzo jest sie do czego przyczepić. No może fabułą nazbyt przewidywalna jest, ale nie raziło mnie to tak bardzo. Pewnie dlatego, że "Komórka" jest bardzo dobrze napisana. Uważam ja więc za solidną pozycję, która skłoniła mnie do dalszego zagłębienia się w najbliższej przyszłości w proze Pana Cook'a. Polecam