«●"●»

Wiecie, nic nie zacieśnia związku bardziej niż romantyczne przechadzki leśnymi dróżkami. Najlepiej wieczorową porą. Można wtedy patrzeć sobie w oczy i, co za tym idzie, synchronicznie potykając się o korzenie; można wspólnie wpadać w bagno; można kląć w duecie pod adresem wszelkich krwiożerczych insektów… Można urządzić malutki piknik na polance, oczywiście na samej linii frontu wojny pomiędzy dwoma szczepami wyjątkowo wojowniczych mrówek. Jeszcze napatoczy się śliczny zajączek, toczący pianę z pyszczka, z szaleństwem w krwistoczerwonych oczkach; jeszcze spadnie kwaśny letni deszczyk, wypalający dziury w liściach jeszcze pozna się przemiłego leśniczego, snującego się między drzewami z nabitą dubeltówką i wyraźnie czekającego na pretekst…

 

 

(…) zauważyłem kolejną dziurę w rękawie flaneli. Musiała powstać, gdy profilaktycznie wymijając podejrzanego zajączka, z impetem wpieprzyłem się w nadspodziewanie kolczaste chaszcze.

«● "●»

Chociaż staram się ograniczać używania niektórych słów do absolutnego minimum, w tym przypadku bez wahania użyję jednego z nich: FAJNA książka! Czytanie jej przypomina wysłuchiwanie niewiarygodnych i najpewniej nieprawdziwych historii od kolegi, siedząc z nim w barze przy kolejnym piwie. Książka zdecydowanie rozluźniająca, wesoła i radośnie wyłączająca mózg.

Uwaga!

Do lektury niezbędne są chusteczki, śliniaczek, ewentualnie mop – grozi opluciem ze śmiechu!